Psychoterapia dzieci i młodzieży

W przypadku młodszych dzieci to najczęściej rodzic/ opiekun jest pierwszą osobą, która zauważa niepokojące zachowania, objawy u dziecka. Czasami zdarzają się sytuacje, że dzieci, nastolatki same proszą rodziców o znalezienie wsparcia psychologicznego. Często też rodzice/ opiekunowie mogą być kierowani przez szkołę, różnego rodzaju placówki, pediatrów, czy bliskie osoby do skonsultowania tematu dziecka ze specjalistą.

Psychoterapia dzieci i młodzieży to metoda leczenia i wsparcia w sytuacji, gdy trudnością stają się:

• emocje dziecka (wybuchy złości, wybuchowość, drażliwość, płaczliwość, obniżony nastrój lub inne problemy emocjonalne),
• problemy rówieśnicze (trudności z nawiązywaniem relacji, fobia szkolna, izolacja od rówieśników),
• problemy z zachowaniem (zaburzenia opozycyjno-buntownicze, problemy z nauką),
• motywacja (wycofywanie się z różnych aktywności),
• radzenie sobie z utratą (przewlekła choroba, śmierć),
• problemy ze snem (bezsenność, nadmierna senność, częste wybudzanie),
• problemy poznawcze  (koncentracja uwagi, pamięć),
• samookaleczenia, myśli samobójcze, zażywanie szkodliwych substancji,
• zaburzenia związane z jedzeniem (anoreksja, bulimia, ortoreksja, kompulsywne objadanie się),
• złe, niewyjaśnione samopoczucie fizyczne (bóle głowy, problemy gastryczne, przybieranie na wadze pomimo diety, szybka utrata wagi  – jeżeli  nie stwierdzono podłoża fizjologicznego),

Czasami też zachowanie dziecka bardzo zmienia się na przestrzeni krótkiego czasu.  Cokolwiek wywołuje niepokój, dobrze jest skonsultować temat u psychologa dziecięcego lub psychoterapeuty.