Jak rozpoznać nerwicę?

Zaburzenia lękowe (zaburzenia nerwicowe) to jednej z najczęściej diagnozowanych w ostatnim czasie zaburzeń psychicznych. Pojęcie to jest tak często używane, że wiele osób nawet nie zastanawia się, czym jest nerwica.

Jak rozpoznać nerwicę lękową? Objawy nerwicy można podzielić na:

• Objawy somatyczne – dolegliwości fizyczne, co do których nie odnajduje się podłoża fizjologicznego. Innymi słowy – wyniki wszystkich badań lekarskich nie odbiegają od normy. Wydaje się, że pacjent jest zdrowy, pomimo to cierpi na różnego rodzaju dolegliwości.
• Objawy psychiczne – objawy związane ze sferą emocjonalną, ale również z pamięcią i koncentracją uwagi oraz zaburzenia zachowania.

Jak rozpoznać nerwicę –  objawy somatyczne

To, po czym można poznać nerwicę, to różnego rodzaju dolegliwości, bóle, które nie mają podłoża fizjologicznego. Emocje, konflikty, procesy psychiczne niejako dają o sobie znać poprzez objawy choroby, przy czym żadna choroba fizyczna nie zostaje zdiagnozowana.

Osoby cierpiące na to zaburzenie psychiczne często skarżą się na bóle głowy, podwyższone napięcie mięśniowe. Przy atakach paniki może dochodzić do dolegliwości, które często bywają mylone przez pacjenta z zawałem serca jak np. duszności, zawroty głowy, kłucie w klatce piersiowej, trudności z zaczerpnięciem oddechu, drżenie kończyn.

Spora część objawów somatycznych zaburzeń nerwicowych koncentruje się wokół układu krążenia – przyspieszone bicie serca, zwolnienie akcji serca, arytmie, bóle w okolicy serca czy uczucie ciężaru serca.

Nerwica lękowa bardzo często manifestuje się poprzez dolegliwości z układu pokarmowego – biegunki, zaparcia, bóle w jamie brzusznej, ale również poprzez skórę – różnego rodzaju wysypki, alergie, plamy na ciele.

Jak rozpoznać nerwicę –  objawy psychiczne

Rozpoznanie nerwicy to nie tylko objawy somatyczne, ale również różnego rodzaju objawy psychiczne.

W sferze emocjonalnej objawem osiowym jest silny lęk. Pacjenci z zaburzeniami nerwicowymi często zamartwiają się, są w nieustannym napięciu, towarzysza im pesymistyczne, zalęknione myśli.

Może pojawiać się smutek, niepowiązany z żadną sytuacją lub nadmierna radość, która dla osoby „z zewnątrz” wydaje się nieadekwatna do sytuacji.

Kolejnymi objawami psychicznymi są zaburzenia pamięci, osoba zapomina o wielu tematach, jest roztargniona, ale też trudność w koncentracji uwagi. Pojawiają się również zaburzenia seksualne – spadek libido, problemy z erekcją.

W zachowaniu niektórych osób cierpiących na zaburzenia nerwicowe można zauważyć nadmierny perfekcjonizm i/lub zahamowanie w kontaktach społecznych czy nieśmiałość.

Powyższe objawy są przykładowymi objawami. W praktyce jest ich znacznie więcej i w zależności od rodzaju nerwicy, jedne będą dominować, a inne mogą w ogóle nie pojawiać się.

Rodzaje nerwic

Przykładowo nerwica natręctw to pojawiające się myśli obsesyjne, którym towarzyszy wysoki poziom lęku. Pacjent wykonuje wtedy tzw. czynności przymusowe (kompulsje), których celem ma być rozładowanie i obniżenie poziomu lęku. Rozładowanie jest pozorne, ponieważ powtarzanie zachowania sprawia, że wyjściowy poziom lęku wzrasta. Czynności natrętne to pewnego rodzaju zachowania – jak np. ciągłe mycie rąk, ciągłe sprawdzanie, czy zamknęło się drzwi, zakręciło kurki, ale mogą to być proste ruchy takie jak np. mrużenie oczu, chrząkanie (tiki nerwowe).

Zaburzenia dysocjacyjne to utrata połączenia pomiędzy tożsamością, odczuciami i własnym ciałem. Osoba znajduje się momentami jakby „za szybą” – nie ma kontaktu ze swoim ciałem czy z emocjami.

Lęk uogólniony charakteryzuje się ciągłym zamartwianiem się, natłokiem myśli. Często towarzyszą mu dolegliwości somatyczne czy zaburzenia snu.

Wielu pacjentów przeżywa ogromny lęk związany z kontaktami społecznymi. Obawiają się negatywnej oceny, zastanawiają się, co ktoś sobie o nich pomyśli, jak ich odbierze. Możemy wtedy mówić o fobii społecznej. Te osoby bardzo często zastanawiają się, jak stwierdzić nerwicę. Nie są pewne, czy to co im towarzyszy jest normą, czy staje się już zaburzeniem.

Rodzajów zaburzeń lękowych jest sporo. Obok fobii społecznej mamy jeszcze szereg innych fobii jak agorafobię, czy fobie specyficzne: najczęściej fobie zwierząt (fobia przed kotami, wężami, ptakami, psami), fobie choroby (zachorowanie na konkretną chorobę – AIDS, udar), uszkodzenia ciała, czy fobie przed światem nieożywionym (np. burza, korzystanie z windy). Zaburzenia lękowe to również lęk paniczny, reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne, czy zaburzenia występujące pod postacią somatyczną.

Jak zdiagnozować nerwicę?

Wiele osób, czytając ten artykuł, może zauważać w sobie pewne objawy nerwicowe i zadawać sobie pytanie, jak sprawdzić, czy mam nerwicę.

Nie da się zdiagnozować nerwicy na podstawie samoobserwacji. Jeśli zastanawiasz się, jak zdiagnozować nerwicę, to pierwszym krokiem jest stwierdzenie, czy objawy somatyczne są wynikiem choroby fizycznej czy zaburzenia ze świata psychicznego.

Kto diagnozuje nerwicę? W tym celu warto skonsultować się z kilkoma lekarzami:

• lekarz pierwszego kontaktu, który zleci szereg badań fizjologicznych, aby wykluczyć lub potwierdzić choroby somatyczne;
• lekarz psychiatra lub psychoterapeuta – na podstawie rozmowy będzie mógł postawić diagnozę, czy dolegliwości mogą mieć swoje podłoże w świecie psychicznym. Najczęściej pierwsza konsultacja to rozmowa na temat objawów, okoliczności, w których się pojawiają, zwiększają swoją intensywność, kiedy pojawiły się po raz pierwszy itp. Lekarz psychiatra dodatkowo może przepisać leki, jeśli uzna to za konieczne.
• neurolog, który stwierdzi, czy objawy mogą wynikać z uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. W tym celu pacjenci mogą być też kierowani na diagnostykę psychologiczną, podczas której wypełniają różnego rodzaju testy psychologiczne (np. test Bentona).

Leczenie nerwicy

Nieleczone zaburzenia nerwicowe są bardzo niebezpieczne – powodują spadek jakości życia, obniżają samoocenę, mogą prowadzić do depresji. Dlatego bardzo ważne jest to, żeby leczyć nerwicę.

Leczenie nerwicy polega najczęściej na łączeniu psychoterapii z farmakoterapią. W przypadkach, kiedy nerwica występuje w stopniu lekkim bądź średnim, często wystarczy sama psychoterapia.

Farmakoterapia jest leczeniem objawowym. Celem psychoterapii jest również leczenie objawowe, ale uwzględnia też leczenie przyczyn choroby. Podczas terapii pacjent razem z terapeutą starają się poznać, jakie okoliczności doprowadziły do powstania objawów oraz jakie cechy osobowości pacjenta sprzyjały temu procesowi. Terapia to często też praca nad samym objawem, trening radzenia sobie z nim w życiu codziennym. W zależności od metody pracy danego terapeuty, ale również od konkretnego przypadku, nacisk może być różnie rozłożony.

Zespół Manufaktury Zmiany

Prowadzimy na Śląsku profesjonalną pomoc psychologiczną, psychoterapię indywidualną dorosłych, dzieci i młodzieży, terapię par, małżeństw oraz rodzin. Jaworzno, Imielin, Mysłowice – to miasta, w których mamy swoje oddziały. Dzięki umiejscowieniu naszych gabinetów, docieramy do pacjentów z miasta Katowice i okolic. Z naszych usług psychologicznych i psychoterapeutycznych korzystają mieszkańcy takich miast jak Sosnowiec, Chrzanów, Lędziny czy Chełm Śląski. Mamy również pacjentów z okolic miast Libiąż, Chełmek czy Bieruń.

Umów wizytę lub skontaktuj się z nami >>